Crkva se spominje Isusovog trijumfalnog ulaska u Jeruzalem u dane prije Pashe, opisanog u sva četiri Evanđelja (Marko 11:1-11, Matej 21:1-11, Luka 19:28-44, i Ivan 12:12-19), ali i njegove muke koja je uslijedila nakon toga. Kad je ulazio u Jeruzalem, narod je dočekao Isusa, mašući palminim i maslinovim grančicama i rasprostirući svoje haljine, putem kojim je išao, jašući na magarcu.
Simbolizam magarca se može odnositi na istočnu tradiciju u kojoj je magarac životinja mira za razliku od konja koji je životinja rata. Kralj bi jahao na konju kada je polazio u rat a na magarcu kada bi dolazio u miru. Isusov ulazak u Jeruzalem predstavlja ulazak Princa mira a ne ratobornog kralja.
Na drevnom Bliskom Istoku bio je običaj da se nekome ko je dostojan najviših počasti, nečim prekriva put kojim prolazi. U Drugoj knjizi o kraljevima 9,13 ovo je doživeo kralj Jehu. U sinoptičkim evanđeljima kao i u Ivanovom evanđelju, narod odaje počast Isusu na ovaj način. Ivan pominje grane palme koje su se koristile u židovskoj tradiciji za Blagdan sjenica – općoj zahvali za urod prirode u protekloj godini.
U grčko-rimskoj kulturi rimskog carstva koje je snažno utjecalo na krščansku tradiciju, palmine grančice su bile simbol trijumfa i pobjede.U drevnoj egipatskoj religiji palmine grane su se nosile tokom pogrebnih svečanosti i označavale su vječni život. Palmine grane su takođe bile simbol kršćanskih mučenika i njihove duhovne pobjede nad smrću. U Otkrivenju 7,9 mnoštvo stoji pred prestoljem i pred Jaganjcem, svi su odjeveni u bijele haljine, sa palmama u rukama.
Izvor: wIkipedia
Slika preuzeta sa: gorepent.com
Dodajte komentar